Гарәфи Әгъләмов                                 

Гарәфи Әгъләмов Мамадыш районынын Иске Комазан авылында 1935 елда туа. Дусмэт жидеъеллык мәктәбен тэмамлагач, Казанга – ФЗО га жибәрелә. Кечкенэдэн куккэ гашыйк Гарәфи Әгъләмов биредэ аэроклубка йөри. Усмер егетнен авиациягә тартылуын куреп, тиздэн аны Дәуләкән хэрби училищесына жибәрәләр. Биредэ ике ел укыгач, ЯК-11 истребителенә утырып, ул зәнгәр кугебез тынычлыгын саклый башлый. 1956 елда Г. Әгъләмов туган якларына эйлэнеп кайта. Читтэн торып укып Минзэлэ авыл хужалыгы техникумын тэмамлый. Озак еллар зоотехник булып эшли. Туксанынчы елларда – “Алабуга нуры” газетасында хәбәрче. 1995 елдан лаеклы ялда. Г. Әгъләмов шигъри парчалары, узенчэлекле лирикасы ярдэмендэ туып-ускэн жирен, яшэгэн тәбәген, булдыклы замандашларын зурлый, якын дусларына мэдхия жырлый. Анын шигырьлэрен кызыксынып, яратып укыйлар. 

        Гарәфи Әгъләмов китаплары:

  • Гарәфи Әгъләмҗан. Урак өсте: Шигырьләр, җырлар. – Казан: “Матбугат йорты” нәшрияты. – 2000. – 144 б.
  • Гарәфи Әгъләмҗан. Көзге моң: Шигырьләр. – Казан: “Сүз” нәшрияты. – 2007. – 136 б.
  • Чулман язлары. – Алабуга, 1997. – 170 б. – (Алабуга шәһәре Чулман әдәби берләшмәсенең I күмәк җыентыгы)

      Гарәфи Әгъләмов тормышы һәм иҗаты турында:

  •  Хәйруллина Ш. Олы юл башында //Алабуга Нуры. – 2001. – 15 февраль.
  •  Әгъләмҗан Г. Балан // Алабуга Нуры. – 1998. – 4 апрель.

Көзге болында                                               Сихри матурлык

Көзге болын. Күлләр тып-тып ята,                              Саргая инде агачлар, 

Тал-куаклар сулый моңсулык.                                    Саргая күлдә кыяк.

Күл бурычын түли камышлата,                                   Көз килә, җирнең гөлләрен

Богыл күчә җанга җыр булып.                                    Алтын төсенә буяп.

Нократ-Идел бала дулкыннарын                                 Буш калды кырлар, басулар,

 Җил бишеккә салып уйната,                                               Җыеп алынды иген.

Ялгыз каен тора ялкынланып...                                   Амбарда көшелгә карап:

Күңелләргә күпме уй ята!                                           “Аллага шөкер!” – диген             Болгар моңы иңгән бу болынга;                                   Болынга төшсәң, кибәннәр

Болгар җырын көйли таллары.                                    Аңкыта печән исен.

Идел-йортның илең булуында                                     Шушы сихри матурлыкны

Минем тамчы шигем калмады.                                    Күргәч: “Көз икән!” – дисең...

Җырга салган бабам су агышын,                                                   Гарәфи Әгъләмҗан

Идел аккан, аккан ургылып.                                                

Су төбенә киткән борынгы көй

Калкып чыга моңлы җыр булып.

Идел җырлый, күлләр, җилләр җырлый...                                                                    

Мин күп җырлар монда очраттым.  

Көзге болын Идел җырын тыңлый,

Ярларына ятып Нократның... 

                       Гарәфи Әгъләмҗан